Mimarlık Bölümü mezunumuz Merve Macit’in, Öğr. Gör. Pınar Geçkili Karaman yürütücülüğünde gerçekleştirilen ‘‘ICM 454-Birey ve Mekân’’ adlı seçmeli dersi kapsamında İstanbul TV ve Radyo Kulesi hakkında yazdığı görüş yazısı Arkitera’da yayınlandı. Mezunumuzu tebrik ediyor, başarılarının devamını diliyoruz.

Kısa Özet:

“Dünya bir sahnedir. Perde açılır ön sahnede işlenenleri yüzlerce kişi izler, belleğine işler. Bir de yan ve arka sahneler bulunur. Arkalardan, yukarıdan, sofitadan birisi bir delikten oyunu, seyircileri görebilir. Sökerek bakar. Ama seyirci tamamen oyuna odaklanmıştır. Oyuna yukarıdan, sağdan veya soldan yeni dekorlar gelir. Seyircinin gözlerinde birçok katman oluşur. Yeni dekorları senaryonun parçası sanıp algılarını açamazlar. O perdeyi sökemezler. Yıkarak bakamazlar…

Bu perdeyi sökmenin bir yolu belki de Hays’ın manifestosudur. Hays’a göre (Town, 2015) mimarlık, örtük olanı ortaya çıkartır. Örtük olanın, arada saklananın, farklı varoluşların veya kusurlu olanın büyük potansiyelleri vardır(Karaman, 2021a). Yaşamımıza etki eder, algılarımızı dönüştürür. Algılarımızı dönüştürebileceğimiz bir yöntem de yıkarak, sökerek veya parçalayarak yapmaktır.

Yıkarak bakmak farklı olanın, ötekileştirilenin potansiyelidir (Tanyeli, 2017). Çamlıca Kulesi’nin yıkarak yapmak başlığı altında 2 durumlu tartışması bulunur:

1)Çamlıca Kulesi mimari yaklaşımıyla eski halini hiçe sayan, malzemesi ile çevresinden ve önceki halin çıkmalarını kullanmayan yıkarak ortaya çıkartılan bir yapıdır. Bu oluşum yıkarak yapıldığı için evrensel mimariye farklı bir bakış açısı sunar.

2) Toplumun elektrik direklerini görüntü kirliliği olarak görme zihniyetini yıksaydık ortaya nasıl potansiyeller çıkardı?”